[COSPLAY]King of Glory Yang Yuhuan

ดอกโบตั๋นเปิดออกจากเชิงวังไปจนถึงริมแม่น้ำ Qujiang สิ่งเดียวที่สามารถแข่งขันกับความงามของประเทศได้คือ Yang Yuhuan และ pipa ของเธอ รูปลักษณ์ของท้องฟ้าและผู้คนและเสียงของเปียโนบนสวรรค์ล้วนเป็นศิลปกรรมของฉางอาน ในทางตรงกันข้ามต้นกำเนิดของความงามที่ไม่มีใครเทียบนี้เป็นปริศนาอย่างสมบูรณ์ แต่มันเพิ่มเสน่ห์ให้กับเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด ตามสถิติที่ไม่สมบูรณ์นับตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอยืนพิงรั้วและมองไปที่ดวงจันทร์และหลังจากที่เธอเล่นเพลงวัยรุ่นหวู่หลิงก็ยอมแพ้ซึ่งกันและกันและยังทำให้จำนวนการดวลในฉางเล่อฟางที่รุ่งเรืองที่สุดในเมืองถึง ทะยาน.

เมื่องานเลี้ยงในฤดูใบไม้ผลิฉางอานใกล้ถึงจุดสุดยอดการปรากฏตัวของความงามอีกครั้งบนแม่น้ำ Qujiang ในวันที่สามของเดือนมีนาคมทำให้เกิดความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม เสียงของพิณนั้นเหมือนน้ำที่ไหลแสดงถึงน้ำเสียงที่จริงใจ: สาวงามที่เกิดในภาคเหนือเธอมีเอกลักษณ์และเป็นอิสระและมีอยู่ทั่วประเทศ เธอมาที่ฉางอานเพื่อแสดงความสามารถของเธอให้โลกได้รับรู้และแสวงหาความสุขของเธอเอง

พ่อค้าที่มาทางตะวันตกกำลังฟังความงาม คอร์ดที่ก้องกังวานดึงเอาหัวใจของพวกเขาออกมา ให้พวกเขาระลึกถึงเมืองร้างที่ไม่มีอยู่แล้ว สิ่งที่น่าทึ่งคือด้วยความเร้าใจของท่วงทำนองกำแพงที่พังทลายจะค่อยๆได้รับการบูรณะและปรากฏขึ้นอีกครั้งราวกับภาพลวงตา

ชาวเมืองฉางอานยังฟังเพลง สิ่งที่น่าแปลกก็คือดนตรีแบบเดียวกันนั้นแสดงให้เห็นถึงฉากที่แตกต่างกันต่อหน้าต่อตาพวกเขาเสียงระฆังยามเช้าและเสียงกลองยามเย็นดังก้องในเมืองฉางอานเมืองทั้งเมืองก็ส่องแสงระยิบระยับราวกับว่ามันไม่มีอยู่ในโลก

นายอำเภอในฝูงงงเสียงพิณจะงงตัวเองหรือเปล่า? ไม่ไม่มีวี่แววของความว่างเปล่าในใจของฉัน แต่ฉันรู้สึกได้จริงๆจากเสียงดนตรีการปรากฏตัวของโลกที่เจริญรุ่งเรืองในฉางอานที่สวยงามที่สุดในความฝันทั้งกลางวันและกลางคืนของฉัน

เสียงดนตรีลอยเข้ามาในลานอันสง่างามซึ่งอยู่ไม่ไกลจากฉางเล่อฟางอี้ซิงหยุดเล่นหมากรุกไทเกอร์เงยหน้าขึ้นอย่างดุเดือดนักเล่นแร่แปรธาตุโบตั๋นยังคงไม่ขยับและยังคงจดจ่ออยู่กับโบตั๋น สาวเต้นก็อดไม่ได้ที่จะเปิดสเต็ปการเต้นเล็กน้อย

“ไม่ว่าฉันจะฟังกี่ครั้งก็ตาม pipa ของ Yuhuan ก็สัมผัสได้ดีทำไมการเต้นรำของอาลีจะทำไม่ได้?”

“ เพราะ Pipa จะทำให้คุณได้ยินสิ่งที่หัวใจของคุณปรารถนาและได้เห็นสิ่งที่คุณใฝ่ฝัน”

“ คนชอบเพลงของ Sister Yuhuan เพราะสัมผัสได้ถึงความสุขใช่มั้ย?” หญิงสาวดูเหมือนจะเข้าใจ

นักเล่นแร่แปรธาตุไม่ตอบ แต่หลับตาชื่นชมอย่างเงียบ ๆ เมื่อนานมาแล้วผู้คนพลัดถิ่นจากสงครามและเด็กกำพร้าบางคนมาที่ทะเลทรายเพื่อหลบหนีจากกรงเล็บของปีศาจ ที่นั่นพวกเขาค้นพบกำแพงเมืองจีนและได้รับพรจากมัน ทุกคนเกิดมาพร้อมกับสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่และปรารถนาความสุขแม้แต่เด็กกำพร้าก็ไม่มีข้อยกเว้น

พวกเขาเหมือนนกที่ล่องลอยอยู่โดดเดี่ยวโหยหาความสุขของตัวเอง

ในเวลานั้นนักเล่นแร่แปรธาตุยังเชื่อว่าเขาได้แสวงหาความสุขที่เขาใฝ่ฝัน …

บนตึกสูงของ Changlefang เพลงของ Yuhuan จบลงและมีเสียงปรบมือดังกึกก้องจากทั่วทุกสารทิศ คนที่จมอยู่กับความงามและความสุขเพราะจังหวะที่เคลื่อนไหวจะร่าเริง

แต่ใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของเธอแสดงความสับสน

เธอไม่สามารถรู้สึกได้

ไม่รู้สึกอะไร.

มีความสุข? รู้สึกยังไงบ้าง? เธอมองผู้คนที่เต็มไปด้วยความสุขอย่างอิจฉาหวังว่าจะได้สัมผัสกับความสุขแม้เพียงครั้งเดียว